---UPDATE IVM CORONAVIRUS---

In lijn met het landelijke beleid omtrent het coronavirus heeft School's cool Westland een protocol opgesteld.
Klik hier voor het protocol.

Bijeenkomsten van mentoren en andere vrijwilligers zullen alleen plaatsvinden onder de voorwaarden zoals landelijk uitgevaardigd door RIVM en overheid. Dit zal verschillen per moment.
Voor diegenen die liever nog op afstand aangehaakt blijven, digitaal of telefonisch, staat dat uiteraard vrij. Geef het aan en met maatwerk gaan we samen aan de slag.

​---

Hoe overleef ik de brugklas? 

Welkom bij School’s cool Westland!

Voor alle kinderen is de overgang van basisschool naar voortgezet onderwijs een grote stap. Voor sommige kinderen ook een lastige stap, als gevolg van hun karakter of gedrag of door omstandigheden thuis. Zij kunnen wel een steuntje in de rug gebruiken om onderpresteren en schooluitval tegen te gaan. School’s cool Westland geeft begeleiding aan brugklassers die dit risico lopen.
De ondersteuning wordt geboden door een mentor, een vrijwilliger met een gedegen opleiding die de leerling wekelijks thuis bezoekt en helpt met alle schoolzaken. Zo worden ook de ouders erbij betrokken. School’s cool werkt al in meer dan vijftien gemeenten in Nederland en de methode blijkt erg succesvol. Uit metingen is gebleken dat 95 procent van de geselecteerde risicoleerlingen zijn best blijft doen op school en de schoolcarrière vervolgt.
​

Nominatie WestlandHart

School's cool Westland is in 2021, samen met De Vereeniging, Stichting Clean Up Team Westland en Fietsen voor mijn eten, genomineerd voor de vrijwilligersprijs van gemeente Westland: WestlandHart!

Op de website www.westlandhart.nl kun je vanaf 4 mei tot 30 mei 2021 stemmen.

Stem ook op School's cool Westland en laat daarmee jouw waardering blijken aan de vele vrijwilligers die samen de activiteiten van School's cool Westland mogelijk maken!

Mentorentraining 11 juni: wat een feest!

Op 11 juni hadden we weer een geweldige bijeenkomst met een aantal mentoren van School’s cool Westland.

Cöordinator Wendy vertelt:
"We mochten de nieuwe mentoren trainen over onderwerpen zoals: do’s & don’ts, valkuilen, grondhouding en aan vertrouwen bouwen.
Een ervaren mentor heeft ook zijn avonturen van eerdere mentoraten gedeeld. Wat een positieve vibe was er weer! Heerlijk om onderdeel van uit te kunnen maken."

Mentoren stellen zich voor

​Een van onze mentoren stelt zich voor: Jan Noordam
Na een periode van ruim veertig jaar waarin ik actief was als leerkracht, directeur en programmaleider in het basisonderwijs kreeg ik tijd voor vrijwilligerswerk. 
Via een intern begeleider kwam ik in contact met School’s cool Westland. Een organisatie die werkt met thuismentoren met allerlei achtergronden, opleidingen en leeftijden, en daarmee ondersteuning biedt aan leerlingen die dit nodig hebben bij hun overstap naar het voortgezet onderwijs. Veel leerlingen kunnen zich bij deze overgang prima redden, maar dat geldt niet voor allemaal. Daar wilde ik graag mijn tijd en energie in steken. 
Sinds juli 2019 begeleid ik een leerling wekelijks bij hem thuis met huiswerk, met leren plannen en met de veranderingen in het voortgezet onderwijs. De band die wij opgebouwd hebben is uniek. En de persoonlijke groei van deze jongen is fantastisch om mee te mogen maken. Als thuismentor kom ik wekelijks in het gezin en voel ik me gewaardeerd. Zelfs de honden begroeten mij bij binnenkomst.
Ik kan iedereen – jong en oud – aanraden om het mentorschap te overwegen. Natuurlijk: het kost je anderhalf tot twee uur per week, maar het is een verrijking van het leven van de leerling en van jou als mentor.

Penningmeester gezocht!

School's cool Westland zoekt een nieuwe penningmeester! De geplande startdatum is 1 juli a.s., solliciteren kan t/m 31 mei.

Meer weten over deze belangrijke functie bij onze mooie stichting?
Kijk hier!
Snel meer weten over School's Cool Westland? Bekijkt u dan het filmpje hierboven! In minder dan 4 minuten laat vlogger Roef zien wat wij doen. 
Nieuwsbrief ontvangen? Klik hier.

Kyona en Nicole: "Ze had maar een klein duwtje nodig"

Kyona en Nicole waren een echt succeskoppel! Ons nieuwe redactielid Anna zocht ze op en vroeg naar hun geheim. 
Kunnen jullie jezelf voorstellen?

Kyona: ik ben 14 jaar en ik zit op de Dalton Mavo in de tweede klas.
Nicole: ik ben 41 jaar en ik coach jongeren. Ik heb eerst gewerkt in het bedrijfsleven. Toen ik dat niet meer wilde ben ik begonnen met een studiekeuze-opleiding en een coachopleiding. Coachen ben ik begonnen met een-op-eenbegeleiding. Maar nu werk ik meer met groepen.

Hoe begon jullie mentoraat?

Nicole: Eigenlijk was het heel fijn om bij Kyona thuis te komen. Het is een ernorm gezellige familie dus ik voelde me meteen relaxed. Dat was fijn, ik vond het ook wel spannend. Kyona en ik hadden echt een klik: ik ben van de actie en dat is Kyona ook. Complimenten voor School’s cool dat jullie ons zo goed aan elkaar hadden gekoppeld! Het ging eigenlijk meteen goed.
Kyona: Ik kende Nicole eigenlijk al een beetje via een vriendin van mij. Ik vond de eerste keer wel spannend, maar het ging gelukkig wel goed.
Nicole: Voor Kyona was het natuurlijk ook spannend in het begin: ze ging al over van groep 8 naar de middelbare school en dan kwam er ook nog iemand meekijken. Het was gelukkig ook heel gezellig, want de ouders en de broer van Kyona waren altijd thuis als wij elkaar ontmoetten.

Nicole, wat deed je als je even vastliep tijdens je bezoek bij Kyona? Heb je nog tips voor nieuwe mentoren?

Nicole: In het begin was huiswerk vinden en opschrijven een beetje een puzzel: de school noteerde huiswerk op verschillende plekken online, en we hadden niet echt één planning. Dat hebben we dus als eerste aangepakt: alles in één planning zetten. Toen dat eenmaal liep had Kyona haar huiswerk altijd netjes af. Sowieso was ze goed gemotiveerd. Ook de school hielp goed mee. Eigenlijk ging het dus hartstikke goed met Kyona op de middelbare school. Het meest heb ik in ons jaar daarom geworsteld met vragen als: ‘wat kan ik voor Kyona doen, wat is nou precies het probleem?’
Daarop zijn we ons gaan richten op rustig lezen en soms samen huiswerk maken. En we gingen van een bezoek eens in de week naar eens in de twee weken. Toen corona kwam hebben we veel contact gehouden met videobellen en WhatsApp. Als ik terugkijk denk ik dat Kyona maar een klein duwtje nodig had om te wennen aan de middelbare school. Ik ben blij dat ik haar daarmee heb kunnen helpen. Belangrijkste les: pas je aanpak aan, ook bij School’s cool is geen kind hetzelfde.

Wat maakt jullie story nou een successtory?

Nicole: Kyona zelf! Kyona kwam van het speciaal onderwijs, en veel leerlingen stromen van daaruit door naar kaderonderwijs. Daarom waren er van tevoren zorgen: zou haar overstap naar de mavo niet teveel zijn? Maar uiteindelijk ging het gewoon goed. Kyona heeft laten zien dat de mavo een prima keuze kan zijn voor leerlingen uit het speciaal onderwijs. Als je maar het juiste denkniveau hebt. Mijn rol was vooral die van een steuntje in de rug, iemand om op terug te vallen.

Sam leerde plannen én reed in een klassieke Porsche!

'In het begin had ik er geen zin in, maar daarna wel. Vooral omdat we leuke dingen gingen doen'. Sam Leerdam, nu bijna 15, zegt het eerlijk. Hij vond het eerst niet alles dat hij een mentor van School's cool kreeg om hem te helpen met het huiswerk en andere schoolzaken. Dat was in 2016, toen hij 12 was en was blijven zitten in de eerste klas van het VMBO (basisleerweg) aan het Lentiz Floracollege in Naaldwijk.

Zijn vader Mike was in dat jaar na een half jaar ziekte overleden, nog maar 55 jaar oud. Sam, zijn Marokkaanse moeder en zijn twee jaar oudere zus bleven achter. Dit was voor hem een moeilijke tijd. Zijn vader was zijn steun en toeverlaat, ook in de sport. Sam deed karate en was een talent. Hij had de groene band en deed zelfs mee aan Europese wedstrijden. Mike reed hem overal naar toe. Toen hij er niet meer was, was dat ook het einde van Sams sportcarrière in het karate. Zijn moeder heeft geen rijbewijs en dus was er geen vervoer. Hij heeft nu een andere sport gevonden: kickboksen.

En ook op school was het niet gemakkelijk. Nadat hij in het eerste jaar was blijven zitten, riep de school de hulp in van School's cool Westland. Willem de Wildt werd vanaf december 2016 anderhalf jaar lang zijn mentor. ('Een kerstcadeautje!', roept lerares Engels Marjo van der Knaap, die toevallig in de hoek van het lokaal zit waar het gesprek plaatsvindt). Willem lacht en zegt: 'Sam was een hele spontane jongen, met wie ik het uitstekend kon vinden. Ik heb wel wat met hem te stellen gehad, want hij vond het moeilijk om in het gareel te lopen'. Sam knikt: 'Ik had mijn huiswerk vaak niet af'. Ja, beaamt Willem, huiswerk was dikwijls een probleem, evenals op tijd komen. 'Dus wat ik vooral deed was structuur brengen: boeken kaften, huiswerk op tijd maken, niet als je een proefwerk hebt, de avond ervóór pas gaan leren, op tijd op school komen, niet vergeten je boeken mee te nemen van of naar school. Sam is een slimme jongen, maar hij moest wel leren plannen en dat is steeds beter gegaan'.

Willem kwam één keer in de week op maandagmiddag na school bij Sam thuis in De Lier. 'Ik ging altijd met veel plezier naar hem toe. Dan maakten we eerst een praatje met zijn moeder erbij en dan gingen we met huiswerk aan de slag, soms beneden in de kamer, soms boven op zijn kamer'. Sam had moeite met begrijpend lezen en kreeg wekelijks van Willem een leesopdracht. Maar er waren dus ook de leuke dingen. Zo zijn ze samen een keer gaan golfen, hebben ze met enkele andere pupillen erbij gekookt en zijn ze met Willems eigen klassieke Porsche een eind gaan rijden.
​
Sam moet het nu in de tweede klas zonder hulp van Willem stellen en dat gaat heel goed. Hij haalt mooie cijfers, onder meer voor Engels waar hij nauwelijks voor hoeft te leren ('dat is altijd goed gegaan omdat ik veel game'), kunstvakken en Nederlands. Wiskunde vindt hij lastig. Welke opleiding hij hierna gaat doen, weet hij nog niet. Daarover maakt hij zich nog geen zorgen. Dat is pas over twee jaar. 'ICT lijkt me wel wat voor jou', roept Marjo vanuit de hoek. Sam sluit het niet uit.